Leerwens: ik wou wat meer te weten komen over WOII, de holocaust, jodenvervolging,....
Actie: Bezoek Breendonk op 10/2/'11
“Als ge Breendonk nog niet kent, zullen we het u leren kennen.”
Een dag in Breendonk, een gestructureerde dag, een dag in looppas, een dag zonder enige rust, een dag zoals alle anderen, een dag met folteringen, een dag met de dood, een dag in Breendonk.
In het SS-bureau werden mensen ingeschreven van burger tot nummer. Door dit nummer konden de SS’ers de nummers tellen. Zij bepalen wie je bent, en in welke volgorde je moet staan. Het nummer stond op het borstzakje. Op die manier kon je niet vergeten wie je bent. De paarden kregen een naam (zie je nog bij de stallingen), de gevangenen een nummer.
Gevangenen stierven aan ‘natuurlijke dood’, maar ondergingen dwangarbeid, marteling, uitputting, mishandeling. De honger was steeds aanwezig in Breendonk.
Logementen zijn klein, vochtig en muf. Na het ontwaken, moest men z’n bed opmaken, anders geen brood. De gruwelijkheden ontnamen de eetlust. Maar ook de maaltijden zagen er niet smakelijk uit, droog brood en magere soep.
Wie niet meewerkt, moet naar de isoleercel, waar je de ganse dag in het midden ‘in de houding’ moet blijven staan. Doel: om je tot betere gedachten te brengen. Folterkamer: voor een verscherpt verhoor. De gang naar de folterkamer was een soort van wachtruimte. De folterkamer had een sobere, doelmatige inrichting. De SS’ers hadden een manier om te doen praten. Gevangenen werden aan een haak omhoog getrokken, tot schouders uit de kom waren. Nadien lieten ze hen op piramides op de grond vallen, met het verlies van het bewustzijn tot gevolg. Gevangenen die nog steeds niet spraken, werden hoger opgetrokken of er werd een afgedankte papierpers als duimschroef gebruikt.
Een joods leven was erg weinig waard. Tijdens het eerste bezettingsjaar maken de joden de helft uit van het gevangenenbestand. Vanaf 1942 en de oprichting van de Dossin-kazerne, waar de joden verzameld worden voor hun vertrek naar het oosten en de uitroeiingskampen, verdwijnt het merendeel van de joodse bevolking uit Breendonk waardoor het kamp geleidelijk een opvangkamp voor politieke gevangenen en verzetslui wordt. Ariërs en joden zaten van mekaar afgezonderd.
De executie, de vrees te moeten sterven drong tot het diepste van de ziel door. Op ½ uur was alles voorbij. Schoten, kar die de lijken kwam ophalen, joden moeten klompen opbergen voor de plaatsvervangers van morgen. In totaal hebben ongeveer 3500 personen, waaronder een dertigtal vrouwen, de “Hel van Breendonk”, gekend. Ongeveer de helft van die 3500 keerden niet levend terug uit de kampen.
Leereffect:
Het bezoek heeft mij erg geraakt. Ik was er als jongere al eens geweest, maar dit individueel bezoek was toch emotioneler. Vooral wanneer je alleen door de koude, donkere, vochtige gangen stapt, geeft dit toch een beklemmend gevoel. Ik heb mij de rest van de dag erg koud gevoeld, tot in het binnenste van mijn lichaam. Ik kan me niet inbeelden hoe door en door koud de gevangenen zich moeten gevoeld hebben.
Ik heb altijd gedacht dat alleen joden vervolgd werden. Hier heb ik toch een ander deel van de realiteit gezien.
Naar aanleiding van dit bezoek, had ik graag ook een bezoek gebracht aan de Dossin Kazerne in Mechelen.
Leerplandoelen:
Dit bezoek is naar mijn mening niet geschikt voor kinderen van het LO. Maar het kan wel aangehaald worden wanneer men over WOII praat.
Mens en Tijd:
8.11: Kinderen kunnen de eeuwenband en de tijdband van de grote perioden in de Europese geschiedenis functioneel gebruiken. Dit houdt in dat ze op een tijdband een aantal belangrijke economische en sociale gebeurtenissen kunnen situeren, o.a. gebeurtenissen als Tweede Wereldoorlog, ...
8.16: Kinderen beseffen dat kennis nemen van het verleden altijd gebeurt vanuit bronnen die vaak onvolledig of beperkt zijn.
Mens en zingeving:
2.3: Kinderen ontdekken hoe mensen omgaan met groete momenten in het leven. Kinderen stellen vast en uiten dat mensen overal en in alle tijden nadenken over groete momenten in het leven.
